Chocolat Hills op Bohol

De chocolat Hills… weer zo’n “attractie” waar de meningen op internet sterk over verdeeld zijn. Ik vond ze echt geweldig! Uiteraard was ik er niet met een tour heengegaan, maar ben ik er lekker zelf met mijn scootertje heen gereden, kon ik mooi mijn eigen dag inplannen. Mijn avonturen op Bohol;

De boottocht naar Bohol duurde vrij lang. Eenmaal daar aangekomen moest ik nog met een taxi naar mijn hostel. Ik had veel goede reacties gelezen over Nuts Huts, dus daar wild ik wel heen. Echter lag dit in het midden van de natuur, er komen was dus nog een behoorlijke uitdaging! Zeker omdat het in de Filipijnen al best vroeg donker is. Je kan er voor kiezen om er vanaf de weg naartoe te lopen (dit is best ver!) of met de boot te worden gebracht. Ik heb voor de boot gekozen. Ik vond uiteindelijk het aangewezen cafétje vanwaar ze me naar Huts Nuts konden brengen (kosten nog behoorlijk wat geld). Ik met mijn backpack en zaklamp in het donker op een gammel bootje richting Nuts Huts, weer een ervaring rijker! Het was de moeite waard, een gave plek in een geweldige omgeving!
De volgende dag heb ik hier een scooter gehuurd en ben ik dus richting Choclat hills gereden. Daar waar je op Siquijor in een dagje het eiland lekker rond rijd is dat hier dus echt niet mogelijk. Dit eiland is groot! Ik heb de Choclat hills gezien en ben hier en daar wat afgeslagen om wat natuur en cultuur op het eiland te zien.

De dag erna heb ik via het hostel een flinke hike gemaakt richting een grot, even lekker afzien hoort er voor mij wel bij op vakantie. Van alleen in een bootje en op een scooter zitten gaat mijn hartslag niet genoeg omhoog. Nou ik moet zeggen, deze klim viel in dit klimaat echt wel tegen! Het zweet liep over mijn rug, maar het uitzicht was het zeker waard.
Die middag toch maar een bootje gepakt om de rivier af te varen en te genieten van de rust die de natuur te bieden heeft. Lekker afkoelen in de rivier, konden de spiertjes mooi tot rust komen.  ’s Avonds lekker in mijn hangmatje een boekje gelezen, ik kwam tot rust.

Panglao

Die dag erna ben ik naar Panglao, Alona beach gegaan. Dit viel me echt tegen. Het was er veel te druk en de stranden en hotels vond ik niks. Er waren een paar mooie resorts, maar die waren ook zeer hoog geprijsd. Ik had al iets gelezen over het eilandje Pamilacan. Een rustig eilandje 1 uur varen vanaf de kust. Dat leek mij wel wat. Eenmaal een boot geregeld gingen we ’s ochtends vroeg op weg.  Daar aangekomen leek het wel een klein paradijsje. Mooi wit strand, kleine basic hutjes en een lieve gastvrouw van Mary’s Cottage die ons op stond te wachten. Heerlijk om even weg te zijn uit de drukte en back to basic te gaan, want dat was het zeker. Van 22.00 – 04.00 uur was er geen elektriciteit. Het was er ontzettend warm maar ’s nachts had je dus geen airco of Van, maar wel heel heel heel veel hanen. En deze hanen zijn echte haantjes, want als de ene begint te kraaien start de ander ook. Het ritme ligt hier ook heel anders. Mensen gaan op tijd slapen en staan rond 04/05.00 uur op, wanneer de zon opkomt (en dus de hanen kraaien). Dit resulteerde erin dat ik midden in de nacht op het strand ben gaan slapen, in de hoop een zuchtje zeewind op te vangen J. Er was geen stromend water, dus douchen en het toilet doorspoelen ging met emmers water, welke elke dag in Bohol gehaald werden. Het eten was gewoon eten wat de pot schaft, dat zat in de prijs. Dus, back to basic. En dat was helemaal prima! Weg van de drukte, weg van het geregel, weg van het moeten, gewoon doen, voelen, ervaren waar je op dat moment behoefte aan hebt en wat mogelijk is in die temperatuur.

Gokken op een haan

Ik heb daar dus heerlijk onder een palmboom liggen lezen. Liggen nadenken, voor me uit gestaard, gedachtes op een rijtje gezet. Maar ook lekker de zee in gelopen met mijn snorkel set op op zoek naar schildpadden. Het eiland rond gelopen, tussen de hanen en de dorpjes. Zo kwam ik uit bij een hanen gevecht (vandaar zoveel kraaiende hanen, deze zitten vol met bozige intenties :p). Een hele happening in de Filipijnen. Het hoort erbij in dit land, maar ook wel heel raar. Uiteindelijk gaat er altijd één haan dood. Verder ben ik in alle vroegte ook mee geweest met een boottocht om dolfijnen te spotten. Dit heb ik al vaker op reis gedaan, maar nooit had ik veel geluk. Deze keer gelukkig wel. Ze zwommen met ons mee, sprongen omhoog, het waren er misschien wel 50. Ik heb er zelfs een paar mooi op de foto gekregen! (ja ja ik heb bewijs :)). Dat was dus een mooie afsluiting van een geweldige rondreis.

Zoek je een bestemming met avontuur, fijn klimaat, veel activiteiten, maar ook waar je lekker tot rust kan komen, dan is de Filipijnen zeker een aanrader! En dan heb ik lang nog niet alles gezien….Maar dat is ook best lastig met meer dan 7000 (!) eilanden! 😉

Author

Comments are closed.