Baikalmeer

Ik heb inmiddels drie dagen en nachten in de trein doorgebracht, voordat ik bij Irkutsk aankom. Vanuit het extreem warme station (het mag dan wel koud zijn buiten, maar binnen wordt het extreem warm gestookt) ga ik op zoek naar een busje die me naar het Baikal meer kan brengen.
De busrit is al een feest opzich. Een variatie aan mensen met allemaal hen eigen reden en verhalen reizen af naar het Baikalmeer. Eenmaal daar aangekomen wordt ik overladen door de stilte en de schoonheid van de natuur. Ik geniet van de uitgestrektheid van het meer en de vele mooie uitzichten die ik nooit eerder heb gezien. Het meer is zo groot en zo helder en zo koud! Het is het grootste zoetwater reservoir, ongeveer net zo groot als België. Niet gek dus dat ik de overkant en de zijkanten niet kan zien.

Zal ik er in springen?

Een duik nemen is mij iets te koud, maar ik gooi het koude water wel in mijn gezicht. Wat een heerlijk verfrissing na 3 dagen reizen in de trein. Ik ga op onderzoek uit en beland op een marktje waar verse vis verkocht wordt. Nog nooit heb ik zulke lekkere vis op. De vis was zo vers, dat deze gewoon van de graad afviel. Op een picknickbankje met uitzicht over het Baikalmaar voelde ik me helemaal tot rust komen. Wat een vrede, wat een prachtig gebied en wat een veelzijdigheid.
Ik verbleef enkele nachten in een hostel. Vanuit het hostel ondernam ik met een groepje wat activiteiten, zoals mountainbiken, een rondvaart. Maar wat zeker niet mag ontbreken is een bezoek aan de Banja (Russische Sauna). Het zweet loopt over je lijf, je slaat elkaar met takken en je koelt af in de koude, frisse, heldere lucht van het Baikalmeer. Ik was weer totaal opgeladen om mijn treinreis voort te zetten.

Author

Comments are closed.